Sunday, November 29, 2015

Sababiah,,,wak tuo be kopiah putih

Minggu pagi (29/11) 2015, suasano cerah dengan segalo keindahan, tawo kelakar kawan-kawan Se-pejuangan, mengiringi terbukanyo pintu jendelo dunio dipagi ini.”ahhhhhhhhhhh” malasnyo nak aktivitas yang monoton setiap hari. “Persetan dunio, persetan aktivitas, persetan galonyo, persetan yang ngomong, persetan yang baco, persetan dan setan-setan lainnyo,,,,hahahahaha” jerit aku dalem hati, dipagi yang cerah sekitar pukul 11.00 WIB.

Maklum bro, kalu kenceng-kenceng teriaknyo kawan sebelah bakal ngatoi aku saraf, Minggu gitu loh,,,,,hahahhaha. Abis melek dunio, aku langsung cuci muko keluar dari pintu kosan yang membosankan.

Wedewwwww,,,, ruponyo mentari sudah naik tinggi, dak tau naiknyo pake tango apo pake tali.Hahahahhahaha,,,,,hari Minggu ini, cuek bae iyo dak,,,,hahahhahahahha. Duh laper pulok,,,,untung kawan sebelah kamar nawari nasi bungkus yang baru dio beli, aman  raso lapar pun hilang.

Pake semile yang lebar aku melangkah idak Ragu-ragu, “Sini berani nawari tapi idak tanggungjawab, kalu aku buncit siapo yang nak ngurus” Aku amek nasi bungkus tanpo baso-basi.  wangi aroma daun pandan menyerbak dari bungkus nasi yang masih anget yang aku pegang,

“bro,,,,wangi ye.” Tanyo aku ke Juminta kawan aku yang kurus setengah hidup di alam dunia. “Kau beli nasi berapo,,,ribu?” Tanya aku lagi yang jadi boss dadakan.

“Rp10 ribu bang,,,” jawab Juminta yang kecewa nasiny aku ambek.”Apo,,,,Rp10 ribu, ini nasi kucing, kucing bae dak doyan kau kasih. Sano ambik duit aku dalem komper di kamar, ganti nasi ini beli yang mahalan dikit,” kata aku lancang.
Masuklah Jumintak kedalem kamar, trus jerit dari dalam. “Bang,,,,koper yang mano nian, katek kopernyo nich. Ini cuma ado duit logam recehan ,” kata Juminta yang nggerutuk dari balik pintu kamar.

“Sudah sano ambek kumpuli, Aku lupo semalem abis sedekah samo fakir miskin, sekoper nian aku abiske, tinggal receh buat kau jadilah,” umbar aku yang lebih dulu sudah makan nasih bungkus. “Ah,,,,,mudi kau bang,,,,dak kado receh mak ini di kasih aku, nasi kucing-nasi kucing  masih disikat jugo, tau nian ee kucingnnyo nasi lemak,” hahahhahahahahah, kato juminta yang kecewa.

“Aku cuma nak ngetes bae Ta, ada racun apo idak nasi nich, cuih,,,cuih,,,cuih,” aku ludahi nasi. “Nah kalo kau galak ambek lah, nasinya aman bebas formalin aku la cicip,” hahahahah mati kutu  Jumintak.Setelah kalah dengan negosiasi, Juminta akhirnyo nyerah terus dio mintak kopi saset yang ado di lemari Aku,

“Sudah kalo kopi ambeklah sano, sekalian bikin duo. Hidup di dunio harus banyak-banyak amal, jangan pelit jadi wong. Wong miskin pelit idak katek pengaruh di dunio,” hahahahaha, rasolah kau Ta.Abis cerito panjang lebar, akhirnyo punyo ide setelah ngebahas musim duren. “Nah aku nak beli duren bae kalu cak itu,,,”.

Ngengkol motor langsung pegi aku tancap gas. “ngeng,,,,,,, nah mogok pulok abis bensin”.Nasib ruponyo belum bepihak dengan kito, sudah dorong nyampe depan depot bensin eceran ado kakek-kakek tuo pake kopiah putih, baju kemeja biru mudo, bawak buntelan kecik datang dengan napas mengas.

“Ngapo wak kamu tu nak kemano,” aku kasian jingok dio la tuo, bejalan kaki deweaan ditengah hari.

“Aku nak kesano balek, capek nian maklum badan la tuo,” kato wak itu, kesian nian. “Sudah melok aku bae agek, tunggu denget aku ngisi bensin dulu, nak ke arab, papua sano jadi,” kato aku tulus nak bantu. “Berapo bik hargo bensi nich,” kato aku ke penjual bensin sambil ngeluarke duit Rp10 ribu.

“Wak payo kito jalan, tenang aman bae idak usah bayar. Motor nich hemat, isi seliter pacak nyampe ke hongkong,” kato aku nawari wak kopiah putih. Lamo kami bejalan ado becak setengah jam la lewat jembatan, lewat dusun laju aku bingung.

“Wak,,,,,nak kemano kito nich,” dijawab wak tu lurus bae belok kanan. Lamo wak tuo itu dak ngomong-ngomong lagi. Aku tanyo lagi uwak itu soalnyo bensin la nak abis. “Wak,,,nak kemano kito nich,” dijawab uwak itu, “aku nak balek ke Jambi,” waiiiiiiii alangke jauhnyo ngancap ke Jambi wkwkwkwkwkw.

Ai dem gawat jugo, nich. “Yo kalu cak itu aku nganter sampe simpang jalan besak bae Wak, agek ado mobil ngarah ke Jambi,” kato aku samo Wak tuo itu, yang samo-samo gelisah.

“Yo jadi dak apo-apo Nang, sampe jalan besak bae,” katonyo. Becepat aku kebut motor biar cepet sampe, Alhamdulillah kami la sampe di jalan besak,” Nah wak, sampe sini bae yo,,,,” kato aku yang nak becepet belari.  Sebenernyo aku kasihan jugo jingok wak tuo bekopiah putih itu.

Sudem turun dari motor, aku melok turun jugo langsung aku deketi. “Nah, wak ini duit Rp50 ribu buat jajan, kalu lapar buat makan, kalu aus buat minum. Denget lagi ado mobil ngarah ke Jambi. Naek lah mobil itu yo,,,” kato aku sambil mintak maaf dak pacak ngantar ke Jambi, hhuhihihi.

“Iyo terimo kasih nian Nang la nganter wak, Wong miskin pelit idak katek pengaruh di dunio,” ya samannnnnn,,,,,samo nian, jawaban aku samo jumintak tadi.  Ai dem kalu malaikat nian, sudah pamitan aku langsung balek aku becepat sambil bepikir. “Dak jadi beli duren,,,biarlah yang penting miskin banyak amalnyo,” wkwkwkkwkwkk.

No comments:

Post a Comment